Pomplamoose: Youtube’dan ekmek teknesi
Müzik dünyasının nereye gittiği belli değil prenses, kimisi diyor ki böyle her şeyi internete saçarsanız batacak gidecek müzik piyasası, kimisi de diyor ki dünya döndükçe insanlar müzik üretmeye ve paylaşmaya devam eder sakin ol. Ben biraz ikinci kanattanım, prodüksiyon anlamında müzik zaten çok yakın zamana kadar olmayan bir kavramdı, tekrar yok olur büyük müzik şirketleri batarsa çok da üzülmem. Hatta güzel de olur yakın çevremdeki müziğe yetenekli arkadaşların kapısını daha sık çalarım. Ama sanırım ona bile gerek kalmayacak, enerjinin korunumu yasası galiba ekonomide de geçerli: bir sektör çökerken o sektörün yutmakta olduğu para başka bir sektöre kanalize oluyor, ortada dönen para ise az çok sabit kalıyor. Bunun çok güzel bir örneği olan Jack Conte ve Nataly Dawn’dan oluşan Pomplamoose adlı bir video müzik grubundan bahsedeyim dedim. Pomplamoose ismi Fransızca “üzüm” anlamına gelen Pamplemousse’den geliyor. Ve hatta Fransızca demişken en iyisi Pamplamoose’dan müthiş bir Edit Piaf coverı ile başlayalım:
Abiler San Fransisko’lu bir çift. Genelde bildiğimiz sevdiğimiz şarkıların coverlarını yapıyorlar. Gördüğünüz şey duyduğunuz şey mottosuyla hareket ediyorlar.”Hiç gizli bir ses yok, hiç dudak senkronizasyonu, hiç overdubbing yok. Gördüğünüz şey duyduğunuz şey.” diyor Conte. “Bazen, iki veya üç Natalyler kendisiyle harmonize olabiliyor, ve o zaman siz bu üç videoyu üst üste bindirilmiş olarak görüyorsunuz ekranda.” Bu tekniğin çok güzel bir örneği Beyonce’dan Single Ladies coverları. Bu video battaniyelerden yapılmış akustik düzenlemelerle Conte’nın yatak odasında çekilmiş, Conte’ye göre bu müzik tarzlarına gayet uygun. “Sanırım müzik kültürünün bir kaideye dönüşmesinden, özellikle grup kültüründen hoşlanmıyorum,” diyor. “Yapay geliyor, duman ve aynalar gibi geliyor. Müzik o şekilde olmak zorunda değil gibi geliyor bana. Gayet normal ve erişilebilir bir şey olabilir müzik.”
Bahsettikleri müzikteki samimiyeti videolarında görmemek, hissetmemek mümkün değil. Pomplamoose’un hiç bir basılmış albümü veya kopyalanmış CD’si yok. Yine de geçimlerini şarkılarından kazanıyorlar, geçen yıl iTunes, Amazon, Myspace gibi mecralardan 100.000’i aşkın şarkı sattılar.
Pomplamoose Youtube’un “Müzisyenler Aranıyor” adlı reklam gelirleri paylaşım programına ilk davet edilen gruplardan. Bu programla Youtube videonun üzerine veya yanına yerleştirdiği reklamlardan kazanılan geliri yarı yarıya müzisyenlerle paylaşıyor. Bu şekilde müzisyenlere her hangi büyük bir şirketin yardımı olmadan kendi şarkılarının reklam gelirleriyle ayakta kalabilmelerinin kapısı aralanıyor. Reklam gelirlerinin de az buz olduğunu sanmıyorum, Pomplamoose’un Single Ladies coveri 5.000.000 kez görüntülenmiş, her bir video klipleri ortalama 1.000.000 izleyiciye ulaşıyor.
“Eğer prodüksiyonu, enstrümanları ve diğer herşeyi kendi başına yapamayacaksan, o zaman yardıma ihtyacın var. Bu da müzik şirketlerinin çok usta olduğu bir konu,” diyor Dawn. “Eğer, mesela, Lady Gaga gibi şarkı yazan biriysen ve seni Lady Gaga yapacak herşeye ihtiyacın varsa, Youtube bunu yapmaya yeterli olmayacaktır, büyük şişko bir müzik şirketine ihtiyacın var o zaman. Ama sadece bir grupsan, artık öyle ciddi bir desteğe ihtiyacının olduğu bir çağda yaşadığımızı düşünmüyorum.”
Dawn ve Conte’ye göre bir şarkıyı üretme, kaydetme ve videoyu editleyip Youtube’a yükleme sadece bir hafta alıyor. İkili coverlarının mekanik lisanslarını da online olarak alıyor, ki bu oldukça hızlı ve basit bir işlem. “Mesele bu işte,” diyor Dawn, “İnsanlar bu tip şeylerin gökdelenlerin tepesinde kocaman masaların arkasındaki dahiler tarafından yapılabileceğini düşünüyor, ama sadece internete girip kendin yapabilirsin.”
Tabi, Türkiye’de öyle her siteye girmek mümkün değil malumunuz, Youtube ne zamandır yasaklı insanlar Gazze’ye tünellerden ekmek götürür gibi tünellerden Youtube’a girmeye çalışıyorlar. Alem gider Mersin’e biz gideriz tersine. İnsanlar ve ülkeyi yönetenler ne zaman idrak edecek acaba yasaklananın sadece bir site olmadığını, modern dünyanın bilimine, teknolojisine, kültürüne, sanatına yabancılaştığımızı, karşı fikirlere tolerans gösterme yetimizi geliştirme şansımızı kaybettiğimizi ve bunun kafamızı kuma gömmekten öte hiçbir anlamı olmadığını ne zaman idrak edicekler gerçekten merak ediyorum. Sansür diyince sinirlerim tepeme çıkıyor prenses, bir ülke için böyle bir utanç kaynağı olamaz, ülkeyi abuk sabuk baskıcı rejimlerle aynı kefeye koymaya sonra da pişkin pişkin demokrasiden cumhuriyetten dem vurmaya kimsenin hakkı yok. Ben daha fazla sinirlenmeden, Pomplamoose’dan çok eğlenceli, yazın ritmine ve enerjisine uygun bir şarkıyla kapatalım, haydi oturmaya mı geldik:
ps: Bu yazının hazırlanmasında suradan faydalanılmıstır. Pomplamoose’un youtube sayfası da burada, diger sarkıları da tavsiye edilir.
pamplemousse greyfurt demek aslında
çok güzel bir micheal jackson coverları da var