İskandinavya soğuklarına rağmen Kopenhag’da yüz binlerce sivil sokaklarda, yine de karar alma mekanizmaları saçma kararlar almak suretiyle bu kararları yaptırıma bağlayamıyor, Türkiye karışmış yine -annem aradı söyledi, tatsız buralar dedi- DTP kapatılmış ve DTP’lilerle birlikte milliyetçiler de sokaklara dökülmüş, Avrupa’yı karlı soğuk hava dalgası vurdu da hayat bir yavaş akıyor ki sorma, İran’da reformist dini lider Ayatollah Montazeri ölmüş ve reformist halk bastırılmış kinleriyle meydanlarda ağıt yakıyor, İtalya’da halkın çoğunluğu ayaklanmış Berlusconi’yi istemezük diyor. Bir tane iyi haber duymak istiyor bünye bu karlı -13 derece memlekette. Ben de saçma bürokratik engellere takıldığımdan buradan çıkamıyorum gibi, Prenses. Çalışma vizesi olan birisi olarak yerel muhtarlığa kayıt olup bir kimlik kartı almadan ülkeden çıkamıyorum, oldu da çıktım, geri gelemiyorum. Ve bu kayıt işlemi 3.5 aydır sürüyor. Kar yağdığı ve noel öncesi olduğu için bürokratlar bir rehavet içinde, ailelerinin yanına gidip sıcak çikolata içmek istediklerinden bir an önce, pek umurlarında değil göçmenler gidip sevdiklerini görmek ister mi kara kış bastırmışken. 31 Aralık aynı zamanda tam dolunaymış Prenses ve ben umuyorum ki yeni ay ve yeni yılla birlikte herkes bir siner, ortalık bir durulur, herkes bi derin nefes alıp birbirini kucaklar.

Ben de bu soğukların üstesinden gelmek için Afrika dansına sardım. Epeydir sardım da şimdi daha sık dans etmek istiyorum. İronik gibi. Karda kaya kaya gittiğim dans kursunda Afrika perküsyonları eşliğinde iki saat enerji alıyor, enerji saçıyorum. Dışarıya çıkınca tabi az evvel kulak memesi kıvamına gelmiş kaslar kemiklerle bütünleşiyor soğuktan. Ama o kadar mutlu ediyor ki beni. Diyorum param olsa da her gün gidip dans edebilsem. Eğitmenimiz Zam Ebale. Kendisi orta Afrika’nın Cameroon Cumhuriyeti doğumlu bir dansçı ve eşcinsel aktivist. Budist öğretisiyle yetişmiş ve tabi ki bu soğuk avrupa memleketi yerine güzelim Afrika’ya dönüp yaşamak, dans etmek istiyor ama eşcinsel ilişkiyi 5 yıla kadar hapis cezasına çarptıran memleketine 347. yasa kaldırılana kadar dönmeyeceğini ve bunun olması için uzaktan da olsa elinden geleni yapacağını söylüyor.

Egosu epey şişkin olmasına rağmen (ve hatta tam da bu yüzden) çok iyi bir dans eğitmeni, Zam. Tabi bu egoyla sorunları olan öğrenciler uzakta durmayı tercih ediyorlar ama kendisini öyle kabul edince dersleri tadından yenmiyor ve iyi dansçıya hakkını veriyor. Hemen kendisinin bir workshop videosunu yapıştırıyorum:

Çok organik bir hareketler zinciri Afrika Dansı. Çoğu zaman ayaktasın ve zıplıyorsun hopluyorsun yaylanıyorsun ama aynı zamanda yere çok yakın hissediyorsun kendini. Capoeira’nın kökleriyle çok büyük benzerlikler görüyorum. Ha aynı zamanda bilimum popüler dans biçimlerinin -mesela jive, body popping benzeri sokak dansları ve hatta salsa- Afrika kökenlerinden nasıl etkilendiğini çok net gözlemlemek gülümsetiyor arada. Perküsyonların yeri de inanılmaz önemli bu dansta. Ritm hızlandıkça, dansçılar koreografiyi ezberlerinde tutmak yerine bir trans halinde uyguluyorlar ve dansçılar trans haline girdikçe perküsyoncular da bu hali paylaşmaya doğru gidiyor. ayaklar hızlanıyor, saç baş dağılıyor, kollar akışkanlaşıyor, perküsyonistler birbirine bakmadan hızlanmaya devam ediyor, bazen dansçılardan bir tanesi perküsyonistlerin karşısında solo doğaçlamaya karar veriyor ve perküsyonistler mest oluyor. Adımlar hızlı ama yüksek. Zam, her defasında hatırlatıyor: “Sanki ateş üstünde adım atıyormuşsunuz gibi düşünün, ayaklarınız yanmasın diye hızlı ve yüksek ama net adımlarla ilerlemeniz gerekiyor”.

2009 yılının soğuk ve karmaşık ortamlarında seni Afrika dansıyla başbaşa bırakmak istiyorum Prenses. İçinde bulunduğun karmaşıklığı unutmak için değil de kendi varoluşunun farkında olabilmek için belki dans etmek istersin?

Elif

Bunlar da ilgini çekebilir:

Sundance ve Biodanza tecrübesi more Wheatland Müzik Festivali Saraswati Bayramı Julian Assange’a Mektup