Bukowski’nin platonik aski John Fante’nin keyifli romani toza sor. Kitap hakkinda oyle uzun uzun yazip cizmeye gerek yok, bir paragraf bile Fante’nin ince ironisi ve anlatim dehasıni gostermeye yeter. kahramanımız 20 yaşında, yazar olmaya çalışan bir genç. şu ana kadar sadece bir hikayesi bir dergide basılmış. los angeles da,bir otel odasında tek başına yaşıyor. bir akşam avare avare dolaşırken bir kilisenin önüne geliyor:

“kilisenin önündeyim, kerpiç bina yıllarla kararmış. duygusal nedenlerden ötürü içeri gireceğim. sadece duygusal nedenlerden ötürü. lenin’i okumadım ama onun, “din kitlelerin afyonudur,” dediğini başkalarından duydum. kilisenin basamaklarında kendi kendime konuşuyorum: evet, kitlelerin afyonu. kendim,ateistim: mesih düşmanı’nı okudum ve önemli bir yapıt olduğunu düşünüyorum. değerlerin değişiminden yanayım ben. kiliseden kurtulmalıyız, kilise aptalların, ahmakların, cibilliyetsizlerin ve şarlatanların sığınağıdır. ağır kapıyı çektim, ağlar gibi inledi. mihrabın üzerinden süzülen o kan kırmızı ebedi ışık iki bin yıllık sessizliği kızıl gölgelerle aydınlatıyordu. ölüm gibiydi, ama vaftiz törenlerinde feryat figan bebekler de anımsıyordum. diz çöktüm. alışkanlık. oturdum. diz çökmek daha iyi. dizlerimde hissedeceğim acı bu korkunç sessizliğe katlanmamı kolaylaştırır belki. bir dua. neden olmasın, tek bir dua: duygusal nedenlerden ötürü. tanrım, artık bir ateist olduğum için beni bağışla, ama nietzsche’yi okudun mu? ne kitap! ulu tanrım, sana karşı dürüst olacağım. bir teklifte bulunacağım sana. benden büyük bir yazar yarat kiliseye döneyim. ve lütfen tanrım, bir ricam daha olacak: annemi mutlu kıl. ihtiyar o kadar önemli değil, onun şarabı var ve sıhhati yerinde, ama annem her şeye kaygılanır. amin”

Bukowski sevenler, Fante’yi de sevdiler.

NazIm

Bunlar da ilgini çekebilir:

Ayrılık Mavikuş Salla Zarı Pis Moruk Bukowski Nasıl Büyük Yazar Olunur