Galiba lisedeydi. Benim tam ergen zamanlarım, bütün dünyaya kızgınım. din dersi hocasına, bu din meselesi senin anlattığın kadar sütten çıkmış ak kaşık değil diye laf anlatmaya çalışıyorum. Evden İlhan Arsel’in “Şeriat ve Kadın” kitabını getirmişim. Okusun diye eline tutuşturmaya uğraşıyorum. Kitabı aldı bi daha da geri getirmedi. Ben okumadan yaktığına kanaat getirdim. Kime ne anlatıyosun […]

24 Ekim İklim için Küresel Eylem Günü nedeniyle bol bol gündeme gelen 350 meselesine prenses bulaşmasa ayıp olurdu. Hani bazı kavramlar vardır, bir anda herkes konuşmaya başlar. Siz de utanırsınız artık o neydi diye sormaya… “350 mi? tabi canım” otamotaik cevabına dönüşüverir bütün tepkiler. Ben de konu ile ilgili cahilliğimi farkedip 350 neymiş ne değilmiş […]

Hasta olduğum zaman çok acayip rüyalar görebiliyorum, Prenses. Bazen rüyadan rüyaya uyanıyorum bazen gerçekte uyanıp rüyada uyuyorum. Geçen gece yine çok tuhaf şeyler gördüm. Rüyamda Berlin’deyim ve Ekim’in ortasında kar yağıyor, inanılmaz soğuk hava. Çok üşüyorum. Berlin’e sanki bir şeyin parçası olarak gitmişim gibi, evet evet, nükleer silahların ve NATO’nun artık olmamasını isteyen bir grup […]

Toplu tasima arabanizla yolculuk etmekden daha eglenceli olabilir. Nasil mi? Valla bir grup resmi giyinmis absurd tipleri bir metronun icine doldurup sarki turku soylettirirseniz, prens ve prenses secimi yaptirtirsaniz gayet de kolay oluyor. Bugune kadar belediyelerin bunu dusunememis olmasini aklim almiyor (!) Gecen cuma katildigim muthis bir fikir olan ‘prom’ aktivitesini sizlerle paylasayim dedim sevgili […]

Ergen yaştan başlayarak, kabaca bir hesapla 20’lerin ilk yıllarına kadar odamın duvarlarını değişik posterler süslemişti. Önceleri örümcek adam vardı, sonra basketçiler daha fazla yer tutmaya başladı. Lise yıllarındaysa sıkı bir metalci olmuştum. Posterlerin ortak rengi siyahtı. Poster saltanatına son noktayı, daha renkli şeyler koymuştu. Film şeridi gibi değil mi? Bana posterini söyle sana kim olduğunu […]

Fixed gear ya da kisaca fixie. Amerikada son yillarda giderek populerlesen bir bisiklet. Bir yasam bicimi. Bir kendini ifade edis bicimi. Bir kulturel sembol. . Bisikletle bir olmanin yolu. Ya da sadece bir hipster olmanin yolu. Sehrin cocugu, trafigin sorf tahtasi. Sade, fonksiyonel, saglam ve estetik. Arka disli arka tekere sabitlendigi icin, bisiklet gittigi surece […]

sevgili prenses ne zamandır sana mektup yazamadım. düşündüm ki tüm bu karmaşanın, koşuşturmacanın içinde kulaklarına hoş bir müzik göndermek güzel olabilir. sana valravn’dan bahsetmek istiyorum. son zamanlarda playlistimden ayıramadığım danimarkalı bir grup. bilmediğim bir dilde, anlamadığım şarkı isimlerine ve sözlerine sahipler ama müzikte illa da ne dediğini anlamak gerekmez elbet hatta bu kimi zaman müziğin […]

IMF, pabucu yarım çık dışarıya oynayalım!!! dedik. Çıktılar mı ? Çıkmadılar. Ne yaptılar peki? İçeride kalıp o çok sevdikleri rakamları, sağlığın, eğitimin, güvenliğin, insanların, özgürlüğün yerine koyarak oyunlarını oynamaya devam ettiler. Bu beyaz kağıt iklim olsun, bu bol sıfırlı küçük kağıt gelsin evlensin onunla, sonracığıma orasında burasından 1’ler 0’lar sarkan çocuklarıyla mutlu mesut yaşasınlar. Çoçuklar […]

Ya da, televizyon niyetine İstanbuldan ikiyüzlülük, açgözlülük ve şiddet manzaraları…tuna hızla topuklar! Ben yine yerimde duramayıp yola koyuldum. Oradan oraya gezerek sürekli yer değiştirme meselesine radikal bir çözüm getirerek sürekli hareket halindeki bir deniz aracına 3 aylığına yerleşerek sorunu kökten çözdüm. Greenpeace’in “Gökkuşağı Savaşçısı” gemisine gönüllü tayfa olarak kabul edilince kafadaki bütün planlar ister istemez […]

Öyle misyon, idealler filan değil de tutku ve arzu insanın hayatta kalmasını sağlar. İnsanda ancak tutku olduğunda etrafını değiştirmeye çalışır. Birisine tutkuyla aşıksan onunla birlikte olmak için etrafındaki engelleri kaldırmaya çalışırsın, resim yapmaya tutkuyla bağlıysan çevrende ilham verecek nesnelerin olması için uğraşırsın, tutkun gezmekse şartlarını gezebilmeni sağlayacak şekilde değiştirirsin. Her neye tutkuyla bağlıysan bunu yapma […]

Beni bilenler bilirler, pek festival adami degilimdir. Ne Rock’n Coke’a gitmisligim vardir, ne baska bi muzik festivaline. Rock desen bilgisayarimda var, kola desen bakkalda satilir ki pek tercih etmem kendisini, ne isim var bi ton ergenle ikis tikis 3 gun gecirmeye. Wheatland’a gidis sebebim cok baska idi, festivale gidiyoz heyoo deselerdi hayatta yerimden kipirdamazdim. Ama […]

Gecen haftasonu dort gunluk bir yolculukla Amerika kitasinin kendi adima kesfine basladim. ekolojik koycek once Milwaukee’ye gidip Growing Power adli sehir tarimciligi egitim merkezi ve gida kooperatifini ziyaret ettik. Ardina rotayi Chicago uzerinden Remus, Michigan’a cevirip Wheatland Muzik Festivalinde Mutlu Ciftcilerin (Happy Farmers) mutfaginda gonullu olarak calistik. Wheatland’a basli basina bir yazi ayirmak gerekiyor, ama […]

Yanlış anlama prenses, yazın bir şey olmuyor diye değil teknik olanaksızlıklardan dolayı yaz boyunca yazamadım. Şu anda 19 farklı çeşit organik üzümün etrafımı sarmaladığı Patika‘da Akdeniz’e nazır otururken teknik olanakları bulmuş ve de bu yazki gezmecelerden kafama takılmış soruları ortaya koymuşken, seninle de paylaşmak istedim. Geçen gün Erol’la (Patika’nın ilk adımını atan kişi ve şu […]

Sevgili Prenses Sana, ruhuna gıda bir kitaptan bahsetmek istiyorum. Celestine Prophecy adıyla yayınlanan ve Türkçeye Dokuz Kehanet adıyla Altın Kitaplar yayınlarından çevirilen bir kitap. New Age akımının takipçileri tarafından baş tacı edilen bu kitabı, elimden geldiğince şüphecilerin oklarını üzerine çeken noktalarını göz ardı ederek anlatmaya çalışacağım. Zira kitabın genel kurgusunun ve çizmeye çalıştığı ruhani patikanın […]

Prensesim Guzelim, Ben sana diyim. Bu millet delirmiş haberi yok daha. Bilmiyor muyduk kaçıp giderken? Tabi ki biliyorduk ama bizim kürkçü dükkanı istanbulumuzda değişen pek birşey yok. Herkes deli gibi bir koşturmaca halinde, yoğun bir hayat yaşamakta. Gelgelelim bu koşu bandı üzerinde yaşanan hayatlarımızda arpa boyu yollarda ileri geri gidip gelmiş istanbul son bir yılda. […]